Jest on jedną z najcenniejszych substancji
odżywczych, jaką dostaliśmy od natury. Prawie 80% to cukry proste,
łatwo przyswajalne przez nasz organizm. Zawiera również kwasy, enzymy,
białko, substancje bakteribójcze (inhibinę) oraz wodę. Mam również
witaminy, głównie z grupy B, ale i A, C, K, wszystkie aminokwasy oraz
makro i mikroelementy (żelazo, magnez, kobalt, mangan). Warto nadmienić,
że niezwykle cenne w miodzie jest żelazo, bo choć jest go mało, to występuje w bardzo dobrze przyswajalnej formie.
Działanie antybakteryjne miodu zostało potwierdzone setkami badań. Dowiedziono, że miód hamuje rozwój ok. 60 gatunków bakterii, w tym Gram+ i Gram-, wielu grzybów, paciorkowców oraz wirusów. Prowadząc badania nad gronkowcem złocistym (odpowiedzialnym m.in za infekcje zatok) naukowcy odkryli, że miód zwalcza go skuteczniej niż większość antybiotyków i radzi sobie nawet ze szczepami antybiotykoodpornymi. A co najważniejsze, czyni to wszystko w sposób całkowicie naturalny.
 |
| Naturalny miód lipowy - Gospodarstwo Pasieczne ŁYSOŃ |
Prawdziwy czy nie? Oto jest pytanie!
Jak poznać, czy miód jest zafałszowany? W
warunkach domowych jest to trudne. Można przeprowadzić próbę. Kropla
prawdziwego miodu nie będzie się toczyć po wygładzonej powierzchni, jak
to ma miejsce z kroplą miodu zafałszowanego. Jeśli dodano do niego np.
syrop ziemiaczany lub melazę, to nie ulegnie on krystalizacji. Do
rozpoznania prawdziwości miodu przyda sie nam również zdrowy rozsądek.
Biorąc pod uwagę szybki czas krystalizacji, kupując jesienią płynny miód
z pożytku wiosennego, powinniśmy się głęboko zastanowić, jak to w
owgóle możliwe.Warto też kupować miód od znanych, najlepiej lokalnych
producentów, a szerokim łukiem omijać półki w wielkich sklepach, gdzie
jakość i pochodzenie miodu często pozostawiają wiele do życzenia.
Miód mogą spożywać wszyscy członkowie rodziny, w tym dzieci już po pierwszym roku życia. Do diety najmłodszych domowników należy wprowadzać go stopniowo, obserwując, czy nie pojawią się oznaki uczulenia. Jeśli tak się nie stanie, miód może na stałe, w niewielkich ilościach zagościć w diecie dziecka.
Należy wiedzieć o miodzie, że:
- może uczulać,
- nie można go podawać dzieciom poniżej pierwszego roku życia (spożycie występującej w miodzie bakterii Clostridium botulinum może spowodować u niemowląt chorobę zwaną Botulinizmem),
- jest źródłem cukrów prostych (glukoza i fruktoza), do których nie należy przyzwyczajać dziecka,
- jest wysokokaloryczny.
Przyglądaj się miodowi
Trzeba
wiedzieć, że każdy prawdziwy, krajowy miód ulega krystalizacji.
Krystalizacja jest oznaką jego wysokiej jakości. Sprawia to duża
zawartość cukru. Czas krystalizacji jest różny i zależy od rodzaju miodu
i pożytku, z jakiego został wyprodukowany, a także od stopnia
dojrzałości miodu. Sama krystalizacja nie zmienia składu i właściwości
miodu. Pamiętajmy, że pod wpływem dużej temperatury miód staje się
ponownie płynny. Jednak powyżej 42 stopni, zabijane są w miodzie jego
najważniejsze elementy - enzymy i inhibiny. Nie należy więc dodawać go
do gorących napojów, ale łączyć z już przestudzonymi.
Świeży miód tzw. patoka jest płynnym przesyconym roztworem cukrów i dlatego po pewnym czasie zaczyna przechodzić w fazę stałą, czyli krystalizować. Szybkość krystalizacji miodu zależy od stopnia przesycenia, tzn. stosunku glukozy do fruktozy w miodzie i od temperatury otoczenia. Im większa jest zawartość cukrów w miodzie oraz mniejszy procent wody tym szybciej miód krystalizuje. Miód skrystalizowany można upłynnić przez trzymanie go w podwyższonej temperaturze, która nie powinna przekraczać 45 stopni C. Wyższa temperatura będzie powodować niszczenie aktywności inhibinowej (bakteriostatycznej) oraz eliminowanie enzymów, hormonów
i innych substancji występujących w miodzie.
Miód pszczeli zawiera dużo cukrów takich, jak: glukoza i fruktoza. Glukoza z miodu już w czasie przemieszczania się przez przewód pokarmowy przechodzi bezpośrednio do krwi.
Fruktoza przechodzi do wątroby i jest odkładana w postaci glikogenu. Obecna w miodzieacetylocholina obniża ciśnienie i poprawia krążenie krwi.
Cholina znajdująca się w miodzie wywiera działanie ochronne na wątrobę, zwłaszcza przy zatruciach. Jony metali zawarte w miodzie takie, jak: magnez, kobalt i żelazo stymulują produkcję czerwonych ciałek krwi. Miód obniża toksyczne działanie alkoholu, nikotyny, a także używek, takich, jak, kawa czy herbata.
Lekarze zalecają systematyczne spożywanie miodu przez mieszkańców wielkoprzemysłowych aglomeracji oraz pracowników narażonych na kontakt z metalami ciężkimi.
Doktor Stojko proponuje spożywanie miodu według następujących dawek:
- niemowlęta – 7 g dziennie miodu w dwóch dawkach,
- dzieci od 4 do 6 lat – 10-40 g miodu dziennie w dwóch dawkach,
- dorośli – 40-60 g miodu dziennie w dwóch dawkach.
Profilaktycznie zaleca się stosowanie dolnych dawek miodu, a leczniczo górnych.
U ludzi chorych w zależności od przebiegu choroby miód może być przyjmowany z odpowiednimi lekami:
- aby wzmocnić organizm w jego walce z zarazkami,
- aby ułatwić asymilację i trawienie innych środków spożywczych,
- przy niedoczynnościach, osłabieniach, w stanach wyczerpania fizycznego, szczególnie u dzieci, które bardzo dobrze reagują na miód.
W miodzie, który pszczoły znoszą do ula znajdują się w niewielkich ilościach olejki eteryczne i flawonoidy, pochodzące z nektaru i propolisu.
Na przykład na obszarze województwa lubuskiego pszczelarze pozyskują miód rzepakowy, miód akacjowy, miód lipowy, miód gryczany, miód wielokwiatowy, miód wrzosowy i miód ze spadzi liściastej.
Miody te mają swój specyficzny smak oraz różnorodną barwę.
Miody wiosenne wykazują niewielką kwasowość. Charakteryzują się stosunkowo niską aktywnością enzymów. Miody te są także ubogie w sole mineralne.
Miód akacjowy wyróżnia się wyższą zawartością sacharozy – średnio 7,7%, miód z sadów – średnio 4,3, a miód rzepakowy – 1,0%.
O jakości kupowanego miodu możemy się przekonać tylko po jego przebadaniu laboratoryjnym.
Polska norma na miód pszczeli PN-88/A-77626 stawia miodom wysokie wymagania fizykochemiczne:
- zawartość wody w miodzie nie może być wyższa niż 20%. W praktyce nie powinna przekraczać 17-18%, wtedy mamy pewność, że miód nie będzie fermentował;
- zawartość cukrów redukujących nie powinna być niższa: dla miodów nektarowych 70%, dla miodów nektarowo-spadziowych – 65% i dla miodów spadziowych – 60%.
Miód uważany jest za stabilny produkt, który nie wymaga specjalnej obróbki przed spożyciem.
Miód nie jest on podatny na rozwój mikroorganizmów, z wyjątkiem drożdży, kiedy zawiera więcej niż 17% wody.
Długie przechowywanie miodu powoduje stopniowy zanik zapachu, powolne ciemnienie oraz zmianę jego smaku.
Zmiany te zachodzą bardzo powoli i możemy je zauważyć po kilku latach przechowywania.
Czy można domowym sposobem wykryć zafałszowanie miodu?
W praktyce nie ma prostych sposobów na wykrycie zafałszowania miodu sacharozą, skrobią, dekstrynami, syropem ziemniaczanym, sztucznym miodem czy melasą.Na każdy rodzaj zafałszowania trzeba wykonać oddzielną próbę.
Chcąc sprawdzić zafałszowanie miodu trzeba posłużyć się metodami laboratoryjnymi. W związku z tym, że w supermarketach znajdują się duże partie letniego miodu, bardzo często niewiadomego pochodzenia, radziłbym ostrożność przy zakupach.
Żródło: internet, wikipedia, strony pszczelarskie i blogi, opracowanie własne
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz